Happy World Teachers Day!
Door: Edwin
Blijf op de hoogte en volg Edwin en Kim
05 Oktober 2013 | Cambodja, Phnom-Penh
We richten ons dit jaar op het grote docententekort, de omstandigheden waarin docenten soms moeten werken en we zetten ons in voor betere salarissen en scholingsmogelijkheden voor docenten, om zo het docentschap een aantrekkelijke keuze te maken voor studenten in Cambodja.
Ook VSO zet zich op allerlei manieren in om de situatie voor docenten (en uiteindelijk ook leerlingen) te verbeteren.
Want elk kind heeft toch recht op goed onderwijs?
In deze blog wil ik jullie voorstellen aan een aantal docenten waarmee ik werk of gewerkt heb. Een greep uit het leven van Cambodjaanse docenten. Drie verhalen die laten zien waarom het soms moeilijk is om een docent in Cambodja te zijn.
Foto 1: “Mijn naam is Sreynith, ik ben 18 jaar oud en geboren in Oreang. Nu geef ik les aan groep 3 in Busra wat ongeveer 60 km van mijn geboorteplaats ligt. Het is erg moeilijk voor mij om niet bij mijn familie te kunnen zijn. Ik ken niemand hier in dit dorp en ik heb geen huis. Ik kan ongeveer twee keer per jaar naar huis om mijn familie te bezoeken.
Ik slaap, kook en leef in dit lokaal. Omdat ik een nieuwe docente ben sta ik nog niet geregistreerd bij het provinciaal departement. Ik werk al 8 maanden, maar heb nog steeds geen loon gehad. Gelukkig kan ik af en toe wat geld lenen van de schooldirecteur hier. Als ik 5 jaar gewerkt heb op deze school, kan ik een verzoek tot overplaatsing doen. Ik hoop dat ik dan in mijn geboortedorp les kan geven en daar een klein huisje te kunnen bouwen.”
Helaas is Sreynith niet de enige die in deze situatie zit, een heleboel jonge docenten worden vaak ver van huis en zonder salaris in scholen geplaatst. Veel docenten houden dit niet vol en stoppen met hun werk. Vandaar dat VSO zich provinciaal, maar ook landelijk inzet om deze situatie te verbeteren. Door actief docenten te werven in gebieden met een lerarentekort en docenten terug te plaatsen in hun geboortedorp, hopen we deze situatie te verbeteren. Zelf probeer ik ook Mr. Sangvat de provinciaal directeur te overtuigen om docenten eerder over te plaatsen en hier niet 5 jaar mee te wachten.
Ook gaan we in een sessie in kaart brengen waar docenten werken en waar ze vandaan komen (of zouden willen werken). Hopelijk kunnen we door dit in beeld te brengen docenten gemakkelijk overplaatsen. Want een docent die werkt in het dorp waar hij vandaan komt, voelt zich verbonden en betrokken met het dorp en zal minder snel extra geld van leerlingen vragen. Ook zal een lokale docent de school niet voor 3 weken sluiten om op bezoek te gaan bij zijn of haar familie. Kortom, een simpele oplossing voor een complex probleem.
Foto 2: “Ik ben een community teacher in Dom Ray Chorn, ik ben zelf nooit naar de Pabo geweest maar ik heb wel veel cursussen over lesgeven gehad. Omdat ik in een klein dorp woon, geef ik les aan groep 3, 4, 5 en 6. Soms als de directeur die in de provinciale hoofdstad woont niet komt geef ik ook les aan groep 7 en 8 in de middag.
Omdat ik de Pabo niet heb kunnen volgen, krijg ik minder betaald. Ik verdien $25,- per maand. Ik kan hier niet van leven, vandaar dat ik een klein winkeltje bij de school heb, op de boerderij werk om cassave te planten en te oogsten en 's avonds leer ik mensen in het dorp lezen en schrijven.
Soms ga ik ook naar een cursus of een training, ik verdien hier dan ook wat extra geld mee. Ik hoop dat ik de kans krijg om mijn lesbevoegdheid te halen. Dan doe ik hetzelfde werk maar krijg ik $50 tot $75,- per maand.”
VSO Cambodja heeft samen met andere organisaties waar VSO-volunteers geplaatst zijn (zoals het ministerie en NEP) het voor elkaar gekregen, dat vanaf dit jaar de salarissen van docenten een heel stuk omhoog gaan. Vanaf volgend jaar zal ook deze docent tussen de $75,- en $100,- gaan verdienen. Door een hoger salaris voor docenten hopen we dat meer studenten voor het leraarschap zullen kiezen. Ook hoeven docenten minder andere bijbaantjes te hebben om hun gezinnen te onderhouden.
Deze maatregel zal ervoor zorgen dat de kwaliteit van het onderwijs verbetert. Waar voorheen de inspectie het moeilijk vond om sancties op te leggen bij docenten die veel afwezig waren zal dit in de toekomst makkelijker moeten worden, omdat er meer docenten zijn die wel hun werk willen doen.
Foto 3: “Mijn naam is Sokha, ik ben 31 en sinds twee jaar interim-schooldirecteur van Pu Chry Chang. Mijn voorganger is twee jaar geleden overleden en nu doe ik zijn werk. Het is erg moeilijk voor mij omdat ik nog nooit schooldirecteur ben geweest. Naast lesgeven ben ik nu ook cluster directeur, dit betekent dat ik alle verslagen, rapporten en vergaderingen moet maken en voorzitten.
Ook dit is erg moeilijk voor mij omdat ik hier geen ervaring in heb. Er werkt een docent op mijn school die eigenlijk nooit les komt geven. Ik heb hem al een paar keer gewaarschuwd, maar hij luistert niet naar mij omdat ik te jong en Bunong ben. Hij is zelf Khmer en heeft een peperplantage. Ik heb al meerdere keren een rapport geschreven naar het provinciaal departement, maar er verandert weinig.”
Een belangrijk deel van mijn huidige taak is het ondersteunen van onderwijsmanagement. Ik help deze schooldirecteur met de organisatie van vergaderingen, het schrijven van rapporten enz. enz. Ook heeft VSO hem de kans gegeven om in de leer te gaan bij een ervaren cluster director. Zo wordt deze betrokken schooldirecteur stapje voor stapje beter en vertrouwder in zijn rol.
Ook communiceer ik het nieuws van de docent die niet op komt dagen op een hoger niveau. Door dit op de agenda te zetten van de ESWG (Educatie Sector Werk Groep), maken we dit probleem bespreekbaar en brengen we absentie van docenten in de provincie in kaart.
Hopelijk zal dit, door het aanhoudend benoemen van dit probleem er toe leiden, dat er iets aan gedaan wordt.
Ook trainen andere VSO-ers de ouders en dorpelingen. Door het opzetten van ouderraden en ouders middelen te bieden om hun zorgen kenbaar te maken op districts,- provinciaal,- en zelfs landelijk niveau, zal er stapje voor stapje beter onderwijs komen voor de kinderen in Cambodja.
Foto 4: “Mijn naam is Kanya, ik ga volgend jaar naar groep 8! Ik heb er erg veel zin in, maar ik heb al gehoord van andere kinderen dat de docent van groep 8 bijna nooit lesgeeft. Als ik geen les krijg in groep 8 kan ik waarschijnlijk nooit naar het vervolgonderwijs. Ik hoop dat hier snel iets aan gedaan zal worden, want elk kind verdient toch een goede docent?”
-
06 Oktober 2013 - 05:59
Nelleke:
super verhaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley